TAO BIEDRONKA

Biedronka Taonka chodziła po lesie.
Podszedł do niej żuczek: „A gdzie to Cię niesie?”
„A tak sobie chodzę bez celu mój żuczku,
Chodzę i się klepię po swym grubym brzuszku.”
 
„A gdybyś, biedronko, do pracy się wzięła,
Kulkę utoczyła, liście ogarnęła,
To może przydatna byłabyś na świecie,
Bardziej niż teraz, gdy chodzisz po lesie.”
 
„Żuczku mój kochany, to kiedy jest lepiej?
Gdy kulkę się toczy, czy po brzuszku klepie?
I jedno i drugie przecież robić trzeba
Gdy chce się dostąpić prawdziwego nieba.
 
Gdy czujesz, że wszystko co robisz jest niebem,
Ogarnianie liści i spanie pod drzewem,
I toczenie kulki, klepanie po brzuszku,
Wtedy jesteś Tao, kochany mój żuczku.”