DWA PTAKI

Dwa ptaki siedziały na gałęzi drzewa.
Pierwszy skakał, fruwał, latał, biegał, śpiewał,
Drugi siedział spokojnie i patrzył dokoła:
Jak przebiega wiewiórka i jak brzęczy pszczoła,
Widział białe chmury, szarą myszkę w norze,
Słuchał szumu strumyka i skrobania w korze,
Czuł jak kwiaty pachną, w lesie szumią drzewa,
Wiedział, że to wszystko, jest takie jak trzeba.

Pierwszy spytał drugiego zdziwiony o świcie:
„Czemu ty tak siedzisz, wszak to nudne życie?
Nie skaczesz, nie latasz, nie fruwasz, nie śpiewasz,
Nie masz żadnych przygód, życia prawie nie masz!”

„Życie, przyjacielu, toczy się jak zechce,
Czasem cię zaskoczy, czasem cię połechce,
Czasem owoc gorzki poczujesz w swym dziobie,
Czasem słodycz miodu się przytrafi tobie.
Zaakceptuj wszystko, co ci życie daje,
A będziesz miał więcej, niż ci się wydaje.
Gdy zgoda na wszystko będzie w twoim sercu,
A pogoda ducha będzie na swym miejscu,
To szczęście na zawsze w twej duszy zagości,
Czy będziesz miał strawę, czy też będziesz pościł."